Kijk om je heen

Merk je op dat je je buurman de laatste tijd niet meer buiten ziet?
Heb je in de gaten dat je vriendin de laatste tijd wel erg stilletjes is?
Zie je de veelbetekenende trieste blik in de ogen van een voorbijganger als je je boodschappen haalt?

We leven in een maatschappij waarin, als we niet oppassen, iedereen alleen maar meer met zichzelf bezig is. Ieder voor zich.
Helemaal nu in Corona tijd, waarin we worden verzocht zoveel mogelijk thuis te blijven en beperkt bezoek te ontvangen, ligt eenzaamheid op de loer. We moeten allemaal ons best doen om niet ziek te worden en vermijden contact dus zoveel mogelijk. Huishoudens zijn nog vooral op zichzelf aangewezen. Gezinnen, samenwonende stellen en huisgenoten hebben nog nooit zoveel tijd met elkaar doorgebracht. Sommigen vinden dit best gezellig. Anderen worden gek van het bij elkaar op de lip zitten. Maar hoe is dit voor alleenstaanden?

Eenzame ouderen

Een tijdje geleden verscheen er een artikel op de site van AD over Cees, een man van 87 jaar die van negen hoog naar beneden sprong, omdat hij de dood verkoos, boven een nieuwe uitzichtloze periode vol eenzaamheid en benauwende opsluiting. Dit artikel greep me aan en gaf me de inspiratie voor deze blog. Omdat Cees één van de velen is die zich eenzaam voelen. En eenzaamheid is niet alleen tijdens de Corona periode een probleem.

Eenzaamheid onder jongere mensen

Niet alleen ouderen, ook jongere mensen kunnen dit gevoel van eenzaamheid ervaren. Veel mensen denken bij het woord ‘eenzaamheid’ meteen aan ouderen, die in een woonzorgcentrum wonen, bij wie kinderen niet of nauwelijks op bezoek komen en de partner of andere vrienden vaak al zijn overleden. Ik vind het dan ook mooi als ik de nodige initiatieven voorbij zie komen om ouderen te helpen. Maatjesprojecten, leuke activiteiten, hoewel dit nu door Corona ook beperkt is.

Toch kies ik er nu voor om even stil te staan bij eenzaamheid onder jongere mensen. Omdat ik soms het idee heb dat dit onderschat wordt. Ik surf veel op het internet en lees verschillende forums. Ik kom hierin steeds vaker berichten tegen van jonge mensen die zich alleen voelen en op zoek zijn naar nieuwe sociale contacten. Op een bepaalde leeftijd gaan mensen liefdesrelaties aan, gaan trouwen en krijgen kinderen. Vriendschappen veranderen. Aan de ene kant logisch, want een gezin kost nu eenmaal veel tijd en als er kinderen in het spel zijn, dan zijn avondjes op de bank en quality time met partner vaak een welkom tijdverdrijf.

Mijn ervaring

Maar er zijn ook veel mensen, waaronder ik, die dit niet hebben. In de afgelopen 15 jaar heb ik 13 jaar alleen gewoond, waarvan ik 6 jaar vrijgezel ben geweest. Eenzaamheid is een groot woord, maar alleen voelen, dat herken ik zeer zeker! Helemaal nu in deze periode zijn mensen voorzichtig met afspreken, wat logisch is gezien de omstandigheden. Daarnaast is er nog een avondklok, wat iedereen sowieso al enorm beperkt in de vrijheid. De realiteit is dat ik, maar ook heel veel andere mensen, (bijna) elke avond en elk weekend alleen op de bank zitten. Met dank aan social media blijf je wel enigszins in contact met mensen, maar verder ben je wel vooral op jezelf aangewezen.

Keuzes blijven bestaan

Het is niet altijd even leuk. Maar... Ik denk dat ik inmiddels mijn weg aardig heb gevonden om met het alleen zijn om te gaan. Natuurlijk heb ik ook mijn mindere dagen. Maar er is iets belangrijks wat ik geleerd heb. Ondanks de beperkingen die in deze huidige maatschappij gelden, blijft er altijd een keus voor jezelf. Want hoe ga je nu met het alleen zijn om? Je kunt ervoor kiezen om op de bank te gaan zitten en te denken hoe vreselijk het allemaal is... Maar je kunt ook op de bank plaatsnemen en bedenken: wat kan er allemaal wel?

Aandacht voor de ander

Kijk eens om je heen. Heb jij mensen in je omgeving die alleen zijn? Schenk hen eens wat extra aandacht. Bel op, stuur een kaartje of een appje dat je aan hen denkt. Vraag of je iets kunt betekenen, een luisterend oor, een boodschapje doen, iets vaker een belmoment. Ga er niet vanuit dat iemand zich wel redt omdat hij of zij zo sterk oogt. Glimlach naar mensen die je op straat tegenkomt, maak eens een praatje. Kijk wat bij jou past. Maar ik denk dat juist in deze tijd heel veel mensen dit wel kunnen gebruiken.

Een klein gebaar kan iemands dag net iets beter maken. Dat kleine gebaar kan het verschil maken ❤

De volgende keer

In mijn volgende blog zal ik tips delen die je, met name als alleenstaande, kunnen helpen om deze lockdown door te komen. Heb jij ook alvast een tip? Laat het me weten in een reactie hieronder!

6 Reacties
  1. Jan Peter 3 jaar geleden

    Hou vol. We overwinnen corona! We doen het samen, samen voor elkaar.

  2. Hanneke 3 jaar geleden

    Mooi geschreven hoor ,,maar jij kunt dit aan ,jij bent een sterke meid ♥️😘

  3. Jootje 3 jaar geleden

    Het is geweldig om anderen in deze tijd wat meer aandacht te geven!
    Even een belletje, een kaartje, een kopje koffie halen, een boodschap doen en zelfs even een appje doet al veel!

    Jammer is, dat het bij mij niet andersom werkt.
    Ik zit ook al weken alleen thuis omdat mijn gezin werkt en ik niet werken KAN in schoolvervoer.
    Mensen zien niet dat ik het ook weleens fijn vind om aandacht te KRIJGEN. Men denkt gauw dat alles gewoon doorgaat maar realiseert zich niet dat bij degene die aandacht geeft het leven ook min of meer stilstaat. Al ruim 7 weken.

    Ik vermaak me wel, hoor, met mijn hobby’s, maar dat heb je op een moment ook wel gezien en de schoonmaak is nu ook wel klaar…

  4. […] mijn vorige blog beschreef ik de impact van de lockdown; het gevoel van eenzaamheid slaat nóg meer toe. Ik stond in […]

Geef een reactie

©2024 HappyMindStyle.nl

Login met je gegevens

Je gegevens vergeten?