Volg je eigen pad

Herken je het, dat je enthousiast bent over iets en dit deelt met een vriend(in) en dat je een andere reactie krijgt dan je had gehoopt?

Heb je wel eens meegemaakt dat je 100% overtuigd was van een plan van aanpak, maar je hier reacties op kreeg die je toch weer aan het twijfelen maakten? Misschien heb je je ideeën niet eens gedeeld, omdat je bang was voor de reacties van anderen?

Of is het zelfs wel eens voorgekomen dat je een plan uitvoerde waar je het eigenlijk helemaal niet zo mee eens was, maar er tegen beter weten in toch maar mee aan de slag ging, omdat je je hebt laten ompraten door anderen?

Ik wil je een verhaal vertellen. Dit verhaal heb ik niet zelf bedacht, maar ik heb helaas niet kunnen vinden wie het verhaal oorspronkelijk geschreven heeft. Het verhaal gaat als volgt:

Op een dag gingen vader en zoon met een ezel op pad. Vader wilde lopen en zette zijn zoon op de rug van de ezel. Zo gingen zij op weg tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: ‘Zie daar de wereld op zijn kop. Die gezonde jongen zit rustig op de ezel, terwijl zijn arme, vermoeide vader nauwelijks vooruit komt.’

De jongen hoorde dit, schaamde zich en stapte af. Hij wilde dat zijn vader verder op de ezel zou rijden. Zo liepen ze voort. Even later hoorden ze: ‘Moet je dat zien. Wat een ontaarde vader, die zelf lekker op de ezel zit en zijn kind laat lopen.’

Na dit verwijt zei de zoon: ‘Kom, laten we samen op de ezel rijden.’ Zo vervolgden ze hun weg tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: ‘Kijk, dat arme beest. Zijn rug zakt door onder het gewicht van hen beiden, wat een dierenbeulen.’

Daarop zei de jongen: ‘Laten we allebei te voet gaan, dan kan niemand ons nog verwijten maken.’ Zo liepen ze verder achter hun ezel. Tot voorbijgangers commentaar leverden: ‘Zie deze dwazen. Ze lopen in de brandende zon en geen van beiden denkt eraan op de ezel te gaan zitten.’

Vader richtte zich tot zijn zoon en zei: ‘Tja, mijn zoon, hoe je je ook gedraagt, op- en aanmerkingen zullen er altijd in overvloed zijn. Volg daarom altijd wat je eigen hart je ingeeft.’

Ik denk dat ik niet alleen voor mezelf spreek, maar dat bovenstaande verhaal voor heel veel mensen op een bepaalde manier herkenbaar is.  Je eigen pad durven volgen is niet vanzelfsprekend. Mensen horen graag ergens bij, veel mensen willen zich graag identificeren met een grotere groep. Dit voelt veilig en valt binnen de zogenaamde comfort zone.

Helemaal als je last hebt van onzekerheid, is het best spannend om met een afwijkend standpunt op de proppen te komen. Als je namelijk de enige bent met een bepaalde mening, kan dit negatieve reacties of kritiek oproepen bij de grotere groep. 

Maar hoe mooi zou het zijn dat je je eigen pad kunt volgen, ongeacht wat anderen hier van vinden? Hoe mooi zou het zijn als je je zeker genoeg voelt om een eigen mening te vormen en op basis hiervan aan iedereen te laten zien waar je voor staat? Je eigen identiteit te durven laten zien en trouw te blijven aan wat jou authentiek maakt? 

Iedereen heeft andere normen en waarden. Iedereen heeft andere prioriteiten en interesses. Dat wil niet zeggen dat het één beter is dan het ander. Zoveel mensen, zoveel meningen. 

Als je je eigen pad wilt volgen, kun je het dus nooit iedereen naar zin maken. Het betekent soms dat je dingen doet die een ander afkeurt of die een ander op een andere manier zou aanpakken. En dat is helemaal prima! 

Als jij besluit om echt datgene te doen wat jou gelukkig maakt, dan betekent dit dat je je zult moeten realiseren dat je onderweg obstakels tegen kunt komen. En om dit pad vol obstakels door te komen, zul je op jezelf moeten leren vertrouwen. Dat is namelijk de basis voor alles. Geloof in jezelf en je komt het meest ver. 

Maar in jezelf geloven, hoe doe je dit dan?

Hier kom ik nog op terug en zal ik nog een artikel over schrijven. 

Wat heel belangrijk is om jezelf te realiseren, is dat we er niet voor hebben gekozen om op aarde te komen. Maar we kunnen op z’n minst ons leven zó invullen dat we hier voor onszelf het maximale uithalen en er gelukkig van worden. 

Iedereen is verantwoordelijk om zelf iets van het leven te maken, dat kan een ander niet doen. Hoe fijn is het dat je later op je leven terug kunt kijken en kunt denken: ja, ik heb het leven geleefd zoals ik graag wilde.

Ik bezit de affirmatie kaarten van Just Be You en vandaag pikte ik de volgende affirmatie er tussenuit:

Ik ben verantwoordelijk voor mijn leven en mijn geluk. Ik maak onderscheid tussen mijn verantwoordelijkheid en die van anderen.

Ik pakte deze kaart toen mijn blog al bijna klaar was, hoe leuk is het dat deze precies aansluit bij wat ik je in deze blog duidelijk probeer te maken.

Ik kan me best voorstellen dat deze blog nog verdere vragen bij je oproept.

Je mag me altijd een berichtje sturen via het contactformulier, dan probeer ik met je mee te denken 💖